ปีใหม่
ปีใหม่ของไทย
- เริ่มแรกคือ วันแรม ๑ ค่ำ เดือนอ้าย (เดือนหนึ่ง) เพื่อให้สอดคล้องกับคติแห่งพุทธศาสนา ซึ่งถือช่วงฤดูเหมันต์หรือฤดูหนาวเป็นการเริ่มต้นปี ต่อมาเปลี่ยนเป็น วันขึ้น ๑ ค่ำ เดือนห้าและปีใดที่เป็นปี อธิกมาส (มีเดือน 8 สองหน) ให้ใช้ ขึ้น 1 ค่ําเดือน 6 (ใช้ตามทางจันทรคติและขึ้นปีนักษัตรใหม่)
- ต่อมาเปลี่ยนอีกเป็น วันที่ 1 เมษายน ให้เป็นวันขึ้นปีใหม่ (ใช้เรียกชื่อเดือนและวันที่ตามทางสุริยคติ) โดยเริ่มใช้ในสมัยรัชกาลที่ 5 พ.ศ. 2432 ส่วนใหญ่นิยมใช้เฉพาะกับทางราชการ
- วันที่ 1 เมษายน 2477 มีการประกาศให้ประชาชนเฉลิมฉลองจัดงานรื่นเริงวันขึ้นปีใหม่หรือทางการเรียกว่า วันตรุษสงกรานต์ (เนื่องจากใกล้กับเทศกาลสงกรานต์)
- วันที่ 1 เมษายน 2477 มีการประกาศให้ประชาชนเฉลิมฉลองจัดงานรื่นเริงวันขึ้นปีใหม่หรือทางการเรียกว่า วันตรุษสงกรานต์ (เนื่องจากใกล้กับเทศกาลสงกรานต์)
- วันที่ 17 ธันวาคม 2483 มีการออกพระราชบัญญัติกำหนดให้ วันที่ 1 มกราคม เป็นวันขึ้นปีใหม่ โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2484 เป็นต้นไป ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 8
อนึ่ง ปีพ.ศ. 2483 จึงมีเพียง 9 เดือนเท่านั้น คือตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ไปจนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2483
- แต่เดิมวันสงกรานต์ทางการจะประกาศแบบคำนวณปีต่อปี โดยยึดเอาวันที่อาทิตย์ย้ายจากราศีมีนเข้าสู่ราศีเมษ จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2491 ทางการได้ประกาศให้วันที่ 13 เมษายน ของทุกปีเป็นวันมหาสงกรานต์อนึ่ง ปีพ.ศ. 2483 จึงมีเพียง 9 เดือนเท่านั้น คือตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ไปจนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2483
- ปัจจุบันในการแจ้งเกิด เจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนใช้วันขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๑ (อ้าย) เป็นวันเปลี่ยนปีนักษัตรใหม่ อาจทำให้เกิดความสับสนได้

